Poptempel 007: De Muzikale Huiskamer

Ik ben begonnen in mijn eigen huiskamer met het programmeren van singer-songwriters. Al snel kwam ik erachter dat ik liever een wat voller geluid wilde hebben. Dus op zoek gegaan naar duo’s, trio’s of complete bands. Hiervoor had ik natuurlijk wat meer ruimte nodig en samen met mijn zoons heb ik mijn veranda omgetoverd tot een heus, klein concertzaaltje. Aan 1 kant een podium met eigen installatie en spotlights en aan de andere kant een grote open haard waar gedurende de koudere maanden een lekker vuurtje knettert. Een hardhouten vloer en donkeren velourse gordijnen maken het compleet. Artiesten ontvang ik hartelijk, kook voor hen en als ze van het buitenland komen biedt ik ze gelegenheid om te blijven slapen. De huiselijke sfeer, de gastvrijheid zorgen ervoor dat muzikanten vaak boven zichzelf uitstijgen en het aanwezige publiek vaak aangenaam verrast huiswaarts keert. Muzikanten geven aan dat het een warm bad is waar ze terecht zijn gekomen.

Ik ben altijd een fervent muziekliefhebber geweest en ga vrijwel elk weekend wel naar een optreden. Op een gegeven moment dacht ik bij mezelf “Ik ga altijd naar de muzikant, waarom zou ik de muzikant niet naar mij toe kunnen halen.” Vanaf dat moment is het balletje gaan rollen en sprak dit zich rond in muzikantenland. Vrijwel wekelijks krijg ik verzoeken van all over the world van artiesten die graag eens bij mij thuis zouden komen spelen. Iets waar ik enorm trots op ben.

Teveel om op te noemen maar als het dan toch gevraagd is, dan is het de Amerikaan Joseph Parsons en wat dichter bij huis Etan Huijs uit Venray.